sc Leovardia JO17-2WargaWWS JO 17-2 - sc Leovardia JO 17-2
Ook het tweede weekend van de maand april bracht weer heel wat teams van sc Leovardia in actie. Een aantal speelde thuis maar en aantal vertrok ook voor het spelen van een uitwedstrijd. Ook sc Leovardia JO17-2 speelde afgelopen zaterdag op vreemde bodem. Dat gebeurde in een duel met een combinatieteam van spelers afkomstig uit Warga en Wirdum. De leider van het thuisteam is Floris Sinnema die de pen oppakte en kwam tot onderstaand verslag:
Als WargaWWS JO 17-2 hadden we met 6 uit 2 een vliegende start, maar door wat verliespartijen zijn we inmiddels afgedaald tot in de krochten van de 4e klasse. Vandaag dan tegen Leovardia JO 17-2 en deze ploeg had tot nu toe nog geen enkel punt gehaald. Dat zegt natuurlijk niet alles. Aan het roer bij de ploeg uit Leeuwarden oud Wergeaster Olaf Drost. Voetbalde jarenlang in het tweede team van Warga en zorgde er als “groenteboer”voor dat er in de rust voor iedereen een stuk fruit was. Drost was technisch sterk, liep weinig, zag het spel, ging nooit tot het uiterste en haalde zodoende ook nooit de top. Overigens, dat zag hij zelf ook wel in.
Als sociaal team zijnde hadden we keeper Pieter uitgeleend aan de JO 15-1, Wytze en Marnick ziek en zodoende maar 11 spelers. Thomas moest wat eerder weg en aan scheids Aant (floot een prima pot) dan ook het verzoek gedaan om wat eerder te beginnen. Was nog even wachten op Leovardia, want speler Mo had zich verslapen en de grens van de Leeuwarders was niet uit de kantine van WWS te slaan. Voorbereiding liep volgens Drost dan ook niet geheel naar wens. Hij is dan wel niet de “hoofdleider”, maar volgens hem komt dat er eigenlijk wel op neer. Ook geen Drost meer in Wergea te bekennen deze morgen, want broer Erik was met moeder afgereisd naar het pittoreske Wirdum. Zoon van Olaf, Jari is bij Leovardia de aanvoerder en dat leiderschap heeft hij volgens Olaf niet van een vreemde. Bij Leovardia begon Quincy van der Salm op de bank. Niet geheel fit, maar daar hadden meer spelers van Leovardia last van en dit in verband met de Ramadan. Echter, mooi dat ze gewoon speelden. Bij Leovardia op goal Ilyas Veenstra (tweelingbroer Issa gaf de voorkeur aan zijn zaterdagbaantje) en hij keepte uitstekend. Vooral die ene redding in de tweede helft mocht er zijn. Overigens, Ilyas is de zoon van het kersverse Leeuwarder Gemeenteraadslid van de PVDA, Afrah Abdullah. Met 711 voorkeursstemmen gekozen en ik moet bekennen, ik heb ook op haar gestemd.
Dat waren de voorbeschouwingen. In een koud Wirdum gingen we los. We begonnen best aardig en al snel liet Jens Jumbo medewerker Nordin el Bahoudi zijn hakken zien en hij zorgde voor de 1-0. Direct daarna ging de hardwerkende Jan Roelof de diepte in en met een keurig boogballetje werd het 2-0. Nou dachten we, dit gaat goed en het leek daarna wel of we allemaal Messi’s waren. Hakjes, 3 man passeren en dan stranden op de 4e, nonchalante passes en dus ontzettend veel balverlies. Met andere woorden: het was niet best. Leovardia kwam dan ook door Mo terug in de wedstrijd en dit hadden we geheel aan onszelf te danken. Met deze 2-1 gingen we de kleedkamer in. Geen medeleider Douwe deze keer, want hij moest ergens in Donkerbroek een vloertje leggen. In de kleedkamer werd weer “nieuwe zuurstof” getankt en eerlijk is eerlijk, we kwamen als herboren uit de kleedkamer. Het weer werd slechter, de hagel kletterde op de dug-out, maar ons spel was hartverwarmend. Overigens, zelf stond ik niet in de dug-out, want deze was ingenomen door de zeer luidruchtige (lees enthousiaste) familie Brinksma. Oma hield zich rustig, maar daar waren er nog twee. Ja, en toen kwam het moment van Fedde. Hij scoorde een zuivere hattrick. Terwijl donkere wolken zich boven Wirdum samenpakten en de hagel het veld bijna in een wit tapijt veranderde liet hij zomaar, of het helemaal niets was, Leovardia keeper Ilyas drie keer de gang naar het net maken. De ene goal was nog mooier dan de andere. Tinie heeft echt wat gemist. Dan appt ze wel om 11.36 uur dat ze per vergissing in Wergea bij het veld stond, maar dan denk ik: “Kom op zeg, er zijn in Wirdum nog 30 minuten te spelen, genoeg tijd om daar nog even naar toe te rijden op de fiets”. Het zij haar vergeven, maar over 2 weken verwachten we haar wel in Wirdum.
Een trotse vader van Fedde kwam daarna ook nog langs de lijn te staan en iedereen die het maar wilde horen werd aangeklampt met de woorden: “Dat is er één van mij”. De wedstrijd was nu wel gespeeld. Mo zorgde nog voor de 5-2, maar het slotakkoord was weer voor ons. Aanvoerder Jorrit bepaalde de eindstand op 6-2. Fedde bijna op de schouders het veld af na deze euforische overwinning. Een wedstrijd met twee gezichten en een goed einde. Berri keepte daarna nog bij de 19-1 en ook Jens gaf daar nog acte de présence. Zo helpen we elkaar. Overigens, een groot compliment aan tegenstander Leovardia. Ik ben in al die jaren al heel wat tegenstanders tegengekomen, maar zelden zo’n leuk en sociaal team gezien. Wat dat betreft is de hand van Drost al duidelijk zichtbaar. Leovardia speelt volgende week de derby bij Frisia en wij spelen over 2 weken thuis, als middenmoter, tegen de nummer 4 Bolsward.
